خود مراقبتی در بیماران مبتلا به سکته مغزی دچار مشکلات تعادلی و سقوط
بر هم خوردن تعادل و سقوط به دلایل مختلفی از قبیل ضعف عظلانی و اختلالات بینایی در بیماران دچار سکته مغزی می تواند رخ دهد. رعایت نکات زیر در منزل می تواند در پیشگیری از این عوارض کمک کننده باشد.
- نباید کف راهروها و اتاق ها از سیم‌های بلند، فرش‌های فرسوده یا هر چیز دیگری که ممکن است پای بیمار به آن گیر کند باید پوشیده شده باشد.
- کف اتاق ها و راهروها نباید وسایل ریخته شده باشند به طور مثال وسایل بازی کودکان.
- در حمام و سرویس بهداشتی دستگیره های کمکی برای راحتی بیمار نصب نمایید.
- بیمار باید کفش یا دمپایی مناسب استفاده نماید. دقت نمایید محیط اطراف بیمار لغزنده نباشد.
- در صورتی که بیمار وابسته به تخت می باشد حتما تخت دارای نرده های بالارونده باشد و در زمان استراحت در تخت نرده ها بالا آورده شوند. تخت بیمار را در پایین ترین سطح ممکن قرار دهید (ارتفاع تخت زیاد نباشد).
- جابجایی بیمار از حالت خوابیده و نشسته به حالت ایستاده، باید به آرامی انجام پذیرد.
- در صورت نیاز می توان از وسایل کمک حرکتی نظیر عصا و یا واکر برای بیمار استفاده نمود. استفاده از این وسایل را برای بیمار یک عیب ندانید.
- بیمار نباید هنگام راه رفتن به مبلمان و اشیائی که احتمال جابجایی دارند تکیه نماید.
- انجام ورزش در منزل می تواند به افزایش قدرت عظلات بیمار و جلوگیری از سقوط وی کمک نماید.
- بیمارانی که مشکلات بینایی دارند درخطر بیشتر سقوط قرار دارند. تا حد ممکن باید محیط اطراف این بیماران ایمن شده و از وی بخواهیم موقع حرکت تمرکز و دقت بیشتری نماید.
- بیمار در زمان چرخش بدن باید به آرامی این کار را انجام داده و در قدم برداشتن نیز با آرامی این کار را انجام دهد. بیمار باید با سرعتی حرکت کند که برایش راحت است. بیمار تحت فشارهای زندگی برای انجام سریعتر کارها نباید عجله کند. این موضوع باید توسط اطرافیان بیمار نیز در نظر گرفته شوند.
- بیماران نباید بدون مشورت با پزشک از داروهای آرامبخش استفاده نمایند. استفاده از این داروها خطر سقوط را افزایش می دهد.
- تا حد ممکن بیمار باید از ورود به مکان های پر تردد اجتناب نماید. از دادن داروهای آرام بخش بدون مشورت پزشک خودداری به بیمار خودداری نمایید.
